رفتار خرچنگی (Crab Management) در کارکنان شبکه بانکی

با توجه به هجمه ها طی روزهای اخیر نسبت به کارکنان شبکه بانکی نوع تفکر ورفتار نسبت به ایشان آن هم مقارن با هفته بانکداری تامل برانگیز است و باید به این ضرب المثل مدیریتی توجه خاص داشت که به جای گله، شکایت و بهانه گیری، راهکار ارائه نماییم.

یادمان باشد حضور پررنگ کارکنان بانکها در بزنگاه مشکلات کشور ستودنی است و هر شغلی برای خویش مزایا و معایب خاصی نیز دارد و چون کارکنان بانک مستقیما با پول سر وکار دارند بیشتر در دید هستند و البته حتما نقصان هایی در عملکرد بانکها وجود دارد که با مدیریت صحیح و انتصابات بر پایه شایسته سالاری حل شدنی است .

در دوره جدید مدیریت کشور بنظر متهم کردن و مشکلات را به گردن هم انداختن دیگر کارساز نیست. در دنیای مدیریت کلان منابع انسانی جهان جوامعی موفق هستند که باعث ارتقای یکدیگر و ایجاد حال خوب در مردم می شوند و ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست.

خرچنگی چیست ؟
رفتارخرچنگی، مدیریت خرچنگی، یا باصطلاح “تفکر خرچنگی”، مفهومی است که از خرچنگهای گرفتار در یک محیط بسته گرفته شده است. عموما این رفتار در یک گروه و تیم معنا پیدا می‌کند. این رفتار زمانی از اعضای گروه سر می زند که اعضای یک گروه، که هدفی تقریبا یکسان و مشابه دارند، تلاش‌های یک نفر یا تعداد بیشتری را به دلایل مختلف از جمله دشمنی، حسد، توطئه و… از بین برده و باطل می کنند.

این طرز تفکر، به طرز تفکر خرچنگی، معروف است که در صید خرچنگها و ریختن آنها در یک جعبه یا سبد دیده شده. در انگلیسی به این رفتار، رفتار خرچنگ‌ در جعبه نیز گفته می‌شود. اگر بخواهیم آن را در یک جمله تعریف کنیم، بدان معناست که ” اگر من نمی‌توانم چیزی را داشته باشم پس تو هم حق داشتن آن را نداری”.

صیادان در زمان صید خرچنگها، به نکته جالبی در رفتار گروهی آنها برخوردند. زمانی که آنها یک خرچنگ را درون یک سبد می انداختند، خرچنگ سبد را بالا میرفت و از آن بیرون می آمد. اما زمانی که تعداد بیشتری خرچنگ را در همان سبد می انداختند، آنها نمی توانستند، از آن خارج شوند!

شاید این موضوع تعجب برانگیز باشد اما حقیقت است. درواقع خرچنگها به سادگی با کمک هم یا حتی بدون کمک هم می توانستند از سبد خارج شوند اما به محض اینکه یکی از خرچنگها تصمیم می گرفت که از سبد خارج شود، بقیه خرچنگ‌ها او را پایین می‌کشیدند و مانع نجات او می‌شدند. این موضوع تا جایی ادامه پیدا می‌کرد که همه خرچنگ‌ها یکی پس از دیگری می‌مردند و آن قدر در سبد یکدیگر یا پایین می کشیدند که نایی برای تکان خوردن نداشتند و صیاد به سادگی آنها را می کشت.

زمانی که اعضای یک گروه، که هدفی تقریبا یکسان و مشابه دارند، تلاش‌های یک نفر یا تعداد بیشتری را به دلایل مختلف از بین برده و خنثی کرده و در مسیر حرکت او سنگ اندازی کنند، اصطلاحا از این رفتار یاد می کنند.

این طرز تفکر، موجب خواهد شد که نه تنها هیچ یک از اعضای تیم موفقیتی به دست نیاورند، بلکه همه تلاش‌های آنان نیز یکی پس از دیگری از بین برود. در سیستم‌های مدیریتی پیشرفته، مدیران تلاش می‌کنند تا این طرز تفکر مختل کننده را از بین ببرند و روح همدلی و کار گروهی را با راهکارهایی خاص و ویژه در میان کارکنان خود رواج دهند.

اگر مدیران به هر دلیل با این رفتار همساز شده و به عمد یا به سهو، مسیر را گم کند، “مدیریت خرچنگی”، شکل می گیرد. مدیریت خرچنگی نشات گرفته و تقویت کننده رفتار خرچنگی است و بسیار زیانبار است.
در پایان با همدلی و وفاق فتح قله های موفقیت در کشور بسیار محتمل است .