افزایش مالیات‌ها، فشار به مردم یا شفاف‌سازی!

به گزارش پایگاه خبری «مناطق آسیا» ، مرکز روابط عمومی و اطلاع‌رسانی وزارت امور اقتصادی و دارایی در پاسخ به گزارش مورخ هجدهم اردیبهشت ماه 1403 روزنامه هم‌میهن با عنوان «درآمد مالیاتی در سه سال چهار برابر شد/ ماموریت ناممکن» توضیح داد: در دولت سیزدهم و با پیگیری‌های دولت، قانون مالیات بر سوداگری به تصویب رسید که مالیاتی بازدارنده برای تغییر رفتار سوداگران مالیاتی است و مالیاتی برای تأمین مالی درآمدی دولت نیست.

این قانون هرچه‌قدر کارآمدتر اجرا شود و نرخ‌ها بازدارنده باشد و سوداگری کمتر ایجاد شود، برای اقتصاد ملی منفعت بالاتری خواهد بود. جامعه هدف این مالیات نیز درصد بسیار کمی از مردم هستند و به هیچ عنوان نمی‌توان از آن با عنوان فشار مالیاتی بیشتر به مردم تعبیر کرد.

بنابراین افزایش مالیات در لایحه ۱۴۰۳ چیزی جز افزایش متعارف و همزمان با رشد تولید ناخالص داخلی اقتصاد و درآمد ملی به تناسب تورم و به علاوه رشد اقتصادی که در کشور صورت می‌گیرد، نیست و افزایش بیشتری که با عنوان فشار مضاعف به مردم مطرح شده در لایحه وجود نداشته و مدنظر دولت نیز نیست؛ لذا این تعبیر که دولت از تورم مالیات دریافت می‌کند، کاملاً اشتباه است.

از سویی، تقریباً اکثر اقدامات دولت در زمینه مالیات، در راستای عدالت مالیاتی و شفاف‌سازی مالیاتی و نه فشار مالیاتی بیشتر بر مردم است؛ به طوری که دولت در زمینه اصلاح نظام مالیاتی با دانه درشت‌های مالیاتی و فراریان مالیاتی برخورد کرد. همچنین سیاست دولت، افزایش فشار به اصناف نیست، به طوری که بسیاری از اصناف فقط ۸ میلیون تومان مالیات می‌دهند.

از طرفی، برای جلوگیری از شائبه‌های ناشی از ارتباط مستقیم مودیان با مالیات‌دهندگان؛ سامانه‌هایی ایجاد شده تا به صورت سیستمی مالیات اخذ شود و مردم باید احساس کنند که سود مالیات به جیب خود آنها می‌رود.

عملکرد دولت در تحقق مالیات بر ثروت نیز، نه تنها منفی نبوده بلکه در مقایسه با سایر منابع درآمدی مالیاتی، درصد رشد بیشتری داشته است به طوری که مالیات بر حقوق کارکنان تا پایان بهمن ماه سال 1402 در مقایسه با مدت مشابه در سال 1401 تنها 27 درصد افزایش داشته در صورتی که به طور مثال مالیات بر خانه‌های لوکس 69 درصد افزایش داشته است.