از جمله شکایت های امروزه والدین این است که کودکان آنطور که شایسته است حرف شنوی ندارند، حرف والدین را نمی پذیرند، باب میل آنها رفتار نمی کنند و مداوم  تلاش می کنند تا خلاف آنچه که هست را نشان دهند. وادار کردن کودکان به این که رفتار شایسته ای داشته باشند مشکل است و روش " هر چه می گویم همان است " که بیشتر والدین به آن متوسل می شوند ، معمولاً بی فایده است . شروع ترغیب کودکان به حرف شنوی از سال های آغاز کودکی است و خوشبختانه روش هایی برای کنترل رفتار کودکان وجود دارد که بدون برخورد، بدون اشک و قهر ، فریاد و کتک کاری می توان کودکان را تشویق کرد. در این مقاله سعی شده به چند روش اشاره شود تا به شما و کودک تان کمک کند.

برخورد مثبت داشته باشید. به رفتاری های خوب کودک خود توجه کنید و همان موقع از آن رفتار تعریف کنید. می توانید برای هر کاری که کودک انجام می دهد امتیازی در نظر بگیرید. این امتیازها باعث می شود تا آن رفتار در کودک درونی شده و بعد از آن به تدریج همان رفتار را بدون در نظر گرفتن امتیاز انجام می دهد. با کودک خود به نرمی و فارغ از داد و فریاد صحبت کنید. به طوری که حضور شما تقریباً موافقت کودکتان را ضمانت کند.

کودک خود را دوباره راهنمایی کنید. در بعضی موقعیت ها کودک متوجه منظور بزرگترها نمی شود. اینجاست که شما به عنوان بزرگتر باید برای کودک تکرار کنید و یا از جملات ساده تر استفاده کنید تا کودک بهتر درک کند. در خیلی مواقع کودک مفهوم جملات بزرگترها را درک نمی کند و فقط از آن پیروی می کند. شایسته است مطمئن شوید که کودک دقیقا آنچه از او می خواهید را متوجه شده است. زمانی که کودک رفتاری از خود نشان می دهد که شما آن رفتار را دوست ندارید، می توانید به جای سرزنش کردن دوباره او را راهنمایی کنید.

کودک خود را برای حضور در اجتماع آماده کنید. اگرکودک شما در حضور دیگران بد رفتاری می کند و افرادی که شاهد خرابکاری او هستند رنجیده می شوند، در اینجاست که شما باید کودک خود را برای ورود به آن جمع یا حضور مهمان ها آماده کنید. مطمئنا جمله " ساکت بنشین " به او هیچ کمکی نمی کند. قبل از هر ورود جدیدی موقعیت را برای کودک توضیح دهید و انتظارات خود را برای او بیان کنید، انتظارات کودک را بشنوید و تلاش کنید حدالمقدور برای او فراهم کنید.

به کودک کمک کنید که کمی جلوتر را ببیند .کودکان در لحظه زندگی می کنند و قادر نیستند پیامدهای رفتارهای خود را بخوبی درک کنند. مراحل رشد کودک در کارهای رومزه او پنهان شده است و بتدریج آن مرحله را پشت سر می گذارد بنابراین بهتر است در مرحله اول راهنمایی کنید تا کمی جلوتر را ببیند و بعد فقط نظاره گر باشید.

انجام کار ها را به کودک یادآوری کنید. کودکان براحتی ممکن است کارها را فراموش کنند. این وظیفه شماست که کارها را به آنها یادآوری کنید تا مطمئن شوید که کودک مختار آن کار را انجام می دهد. شاید روزهای اول نیاز باشد شما خودتان با کودک همکاری کنید تا آن کار را انجام دهد. اینطور حس تعلق و مفید بودن بیشتری به کودک دست می دهد.

از جملات واضح و روشن استفاده کنید. هر چقدر جملات شما واضح و روشن باشد، پذیرفتن آن برای کودکان راحت تر است. بنابراین به جای جملات دستوری می توانید از جملات واضح استفاده کنید و حتی گفتن کلمه "لطفا"" می تواند پذیرفتن آن کار برای کودکان را آسان تر کند. قاطع باشید و سر حرف خود بمانید و تحت هر شرطی حرف خود را جفظ کنید تا کودک بداند که به آن عمل می کنید.

علت انجام هر کاری را برای کودک توضیح دهید. برای آگاهی بیشتر کودک و همچنین برای تقویت استدلال ادراکی و کلامی کودک بهتر است تا علت انجام هر کاری را برای کودک توضیح دهید. به کودک فرصت بدهید تا نظر خود را درباره آن کار به شما بگوید و مطمئن شوید که موضوع در ذهن کودک کاملا شفاف شده است.

الگو خوبی باشید. اصلی ترین گام برای حرف شنوی کودک، الگو بودن است. کودک به رفتارهای شما نگاه می کند، ذخیره می کند و مطابق با همان انجام می دهد. بنابراین اگر می خواهید کودک آنطور که می خواهید رفتار کند بهتر است خودتان به آن رفتار پایبند باشید تا کودک مشاهده کند و یاد بگیرد.

در نتیجه شما می توانید با شناختی که از کودک خود دارید، بهترین راه را برای جلب احترام و حرف‌ شنوی او امتحان کنید. همچنین برای تقویت حرف شنوی کودکان نحوه ارتباط با کودک خیلی مهم است. از این رو پیشنهاد می شود با کودک خود مهربان تر ارتباط برقرار کنید و تلاش کنید تا الگو خوبی برای او باشید.