دکتر محمد حسین شهسوار: در كشور ما مركز توسعه صادرات، اتاق بازرگاني و مناطق آزاد از اين دست نهادها مي باشند. در موارد اول و دوم شايد نمره قبولي صادرات در كارنامه نداشته باشند ولي سال هاست اين بار را به دوش اند و در حد توان به اين مهم مشغول بوده اند.
در مورد مناطق آزاد و ايجاد آن ها وفلسفه به وجود آوردن و تعريف و تقويم وظايف و فعاليت هاي آن ها بر همه مبرهن است. از روز بنا گذاشتن اين مناطق قرار بود روزنه اي باشد براي تسهيل صادرات و به مرور تبديل روزنه به فضايي بزرگ و ساختاري منسجم و قانونمدار براي خدمات دهي به صادركنندگان و به تبع آن توليدكنندگان، ليكن از ابتدا همه برعكس سوار بر زين اين اسب راهوار شدند و همه فعاليت ها و زير ساخت ها به جاي اين كه در جهت اكسپورت باشد براي ايمپورت ريل گذاري شد و به مرور صادرات به فراموشي سپرده شد.
سالانه ميلياردها دلار كالا به صورت هاي مختلف از هوا و زمين و دريا وارد اين مناطق مي شود و متأسفانه به دليل تعداد كم بومي هاي مستقر در اين مناطق اين كالاها به دو صورت مصرف مي شود. در مورد اول قشر مرفهي كه براي تفريح و تعطيلات به اين مناطق مي روند اين كالاها را خريداري كرده و مصرف مي كنند و مورد دوم هم كه بخش بزرگ تري است توسط افراد مختلف و از راه هايي كه مشخص نيست بدون پرداخت عوارض و حقوق قانوني وارد كشور مي شوند.
از اين بدتر به واسطه اين مناطق زمين هاي بي ارزش و كم ارزش قيمت هاي نجومي پيدا كرده اند و محل سفته بازي و درآمدهاي غير عادلانه براي برخي شده اند و از محل اين مناطق آناني كه خون رنگين تري دارند خودروهاي مدل بالاي خارجي را بدون پرداخت حقوق و عوارض متعلقه سوار مي شوند و شايد به محاسن پرايد سواران و سمند سواران و ساير هموطنان مي خندند.

جالب اينجاست كه مناطق آزاد از هر دو طرف بدون پرداخت حقوق و عوارض كالا وارد مي كنند يعني هم از سرزمين اصلي و هم از خارج از كشور و اين بازي سه سر سود ادامه دارد. بومي هاي اين مناطق هيچ بهره¬اي به جز كارگري و زحمت براي لقمه ناني از اين سفره نبرده اند و دست به سينه اربابان پول و قدرت و سفته بازان واردات چي ها هستند.
ناحيه هاي صنعتي مناطق آزاد با پرداخت هاي مختصر به اسم سي كي دي و اس كي دي كشور را مملو از كالاهاي بي كيفيت چيني كرده اند. در تعطيلات نوروز قيمت اقامت هتل هاي مناطق آزاد از قيمت هتل هاي نيويورك، سئول، پاريس و هنگ كنگ بالاتر است.
آيا مردم عادي در آن ها اقامت مي كنند؟ آيا بومي ها از مهمان هاي هم رده خودشان از آن ها استفاده مي كنند؟ چه كساني از خوان رنگين مناطق آزاد بهره مي برند؟ آيا درآمدهاي سرشار و هنگفت اين مناطق به خزانه واريز مي شود؟ آيا همه مردم ايران از اين درآمد بهره مند هستند؟
من به عنوان كسي كه مي داند اقتصاد و اشتغال چه مزيت هايي براي كشور دارد با فعاليت اقتصادي و اشتغال و توليد پول نه تنها مخالف نيستم بلكه بسيار هم موافقم اما سواران برعكس زين اسب راهوار مناطق آزاد بايد آن جا را با نگاه دروازه صادرات ببينند نه آبرفتي براي سونامي واردات و محلي براي سفته بازي غول هاي برج-سازي و درآمدهاي نجومي.

منبع: نبض اقتصاد سبز آنلاین